563 km. za mną. 320 km. przede mną do Santiago de Compostela. Dziś 32 km. w trudnym terenie. Teren bardzo płaski lecz odkryty i nasłoneczniony. Na szczeście rano było pochmurno, a popołudniu było słońce i trochę chmur i lekki wietrzyk. Ale dość parno. Szedłem od 7:15 do 17:15. Sporo. Z Sahagun do Reliegos. No i dziś tam na prawdę ukazała swoje możliwości Meseta, choć i tak nie było najgorzej. Szedłem prawie 30 km. w odkrytym słońcu. Więc gdyby był prawdziwy upał, byłoby mało ciekawie. Przez ok. 20 km. żadnego osiedla, żadnej wioski. Więc zapas wody i dobre nakrycie głowy to temat kluczowy. Teren jest faktycznie odkryty i jak praży słońce to istna patelnia. Widać, że opiekunowie tych szlaków- w tym przypadku chyba władze gminne - troszczą się o pielgrzymów i posadzili na całej trasie drzewa, które już trochę dają cienia. Za parę lat bedą to szlaki rzeczywiście ocienione. Ale tylko dla pieszych, nie dla rowerzystów. Idzie się szlakiem przy drodze, ale jest to taka droga, że gdyby ktoś chciał zginąć pod kołami samochodu, to musiał by czekać leżąc na asfalcie od 1,5 do 2 godz. To by słońce nieboraka zabiło, a nie samochód.
Kilka spotkań. Młoda para z Wenezueli, która aktualnie mieszka i pracuje w Madrycie. Włoch z brodą świadczącą, że idzie chyba z Neapolu. Pielgrzym, który zrobił mi zdjęcie z jogurtem. Gdy spytałem skąd jest nie powiedział, że z Francji tylko z dumą odrzekł: z Korsyki. Ja na to o rany. Cudowna wyspa na której urodził się Napoleon. Byłem tam kiedyś. Miodzio!!!!
A zdjęcie z jogurtem w ramach reklamy hiszpańskiego produktu. Skoro zapłacili za reklamę marne 20 tyś. euro to już niech im będzie. :)
No i para Hiszpanów. On wygląda jak muzułman, ale chyba nie jest.
Miała być jeszcze refleksja o słonecznikach, które uczą nas o przemijaniu. Ale może wrócę do tego jutro. Słonecznik w jezyku angielskim to Sunflower - kwiat słonca - pięknie i prawdziwie. Już późno więc kończę.
Buen Camino.