Kronika Pielgrzymowania do SANTIAGO DE COMPOSTELA

Kronikarski zapis Pielgrzymowania

Jest 16 lipca 2021 roku - Matki Bożej z Góry Karmel. Już za miesiąc będę na szlaku Camino. 15 sierpnia wyruszam z Krakowa do LOURDES i tam pozostanę przez cały dzień - Święto Wniebowzięcia NMP. Na drugi dzień dotrę do francuskiej miejscowości Saint Jean Pied de Port gdzie rozpoczyna się Camino Frances - Szlak Francuski.

Ta strona będzie kronikarskim zapisem mojego pielgrzymowania do Św. Jakuba. Zawierzam Mu wszystkie sprawy związane z przygotowaniami i dotarciem do punktu wyjścia. Zapraszam zatem wszystkich zainteresowanych na tę stronę. Będą zdjęcia z trasy pielgrzymiej i moje krótkie dzielenie się bieżącymi doświadczeniami z Drogi. Buen Camino.

Decyzja Podjęta

Już od dawna chodziła po mojej głowie, a jeszcze bardziej po "Sercu i Duszy" myśl i pragnienie odbycia pieszej pielgrzymki do Santiago de Compostela - do Grobu Św. Jakuba Apostoła w Hiszpanii. Dróg pątniczych do tego niezwykłego miejsca jest wiele. Mnie osobiście pociąga Droga Francuska, licząca ok. 800 km. od granicy francuskiej z hiszpanią przez Pireneje. I oto w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia`2020 zapadła decyzja - Wyruszam!!! Bo jeśli nie teraz - to kiedy??? To znaczy rozpoczynam przygotowania, aby odbyć tę pielgrzymkę w roku 2021 - w ROKU JAKUBOWYM. Czy sytuacja pandemi w Polsce i na świecie pozwoli - zostawiam to Panu Bogu. Ale z mojej strony jest pełna determinacja i gotowość. A zatem Buen Camino!!! Nazwa „Buen Camino” to pozdrowienie na szlaku św. Jakuba, który prowadzi do Santiago De Compostela - dosłownie znaczy "Dobrej Drogi, Dobrego pielgrzymowania do Grobu Św. Jakuba".

Stąd pismo do Księdza Arcybiskupa:

Kaszewice, 26 stycznia 2021 roku

Ksiądz Zdzisław Kuropatwa

Proboszcz Parafii Kaszewice

z-ca Dyr. Caritas Archidiecezji Łódzkiej

J.E. Ks. Grzegorz Ryś

Metropolita Łódzki

W dniu 35. rocznicy święceń kapłańskich zwracam się do Księdza Arcybiskupa z prośbą o wyrażenie zgody na odbycie pieszej pielgrzymki do Grobu Świętego Jakuba Apostoła w Santiago De Compostela (tzw. Drogą Francuską). Z pragnieniem tym noszę się już od dłuższego czasu, ale z powodu obowiązków związanych z budową Domu Seniora „Pomocna Dłoń” nie mogłem pozwolić sobie na opuszczenie parafii na dłuższy czas.

W zamiarach Dom Seniora zostanie poświęcony i oddany do użytku 25 marca 2021 roku. Osoba, którą wyznaczę na kierowanie tym Domem jest w pełni przygotowana do odpowiedzialnego prowadzenia tego dzieła – od 6 lat uczestniczy wraz ze mną w przygotowaniach do uruchomienia tego Domu.

Osobiście odczuwam ogromną duchową i fizyczną potrzebę oderwania się na jakiś czas od obowiązków kierowania parafią i Domem Seniora, celem nabrania nowych sił i spojrzenia na wszystkie dalsze poczynania z nowej perspektywy. Po 35 latach pracy kapłańskiej potrzebuję dłuższego duchowego odpoczynku i refleksji połączonej z osobistymi rekolekcjami. Tak rozumie moje pielgrzymowanie do Grobu Świętego Jakuba Apostoła.

Planuje wyruszyć (wszystko zależy od rozwoju sytuacji pandemii coronawirusa w Polsce i na świecie) w połowie sierpnia – po 15 sierpnia - , a powrót na koniec września. Na ten czas pragnę poprosić o zastępstwo jednego z kapłanów będącego już na emeryturze.

Ufam, że prośba moja zostanie przez Księdza Arcybiskupa przyjęta ze zrozumieniem i akceptacją za co z góry wyrażam swoją wdzięczność i podziękowanie. Bóg zapłać.

Ks. Zdzisław Kuropatwa

Proboszcz Parafii Kaszewice i

z-ca dyr. Caritas Archidiecezji Łódzkiej

W piątek w południe złożyłem w kurii powyższą prośbę, a w sobotę rano otrzymałem informację, że Ks. Arcybiskup wyraża zgodę i błogosławi. Chwała Panu!!!

Łódź, dnia 4 lutego 2021 roku

KURIA METROPOLITALNA

ŁÓDZKA

ul. ks. Ignacego Skorupki 1

Przewielebny

Ksiądz Kanonik Zdzisław Kuropatwa

Proboszcz Parafii Trójcy Świętej

w Kaszewicach

Kuria Metropolitalna w Łodzi informuje, iż Ksiądz Arcybiskup Grzegorz Ryś, Metropolita Łódzki, w odpowiedzi na pismo z dnia 3 lutego 2021 roku wyraża zgodę na odbycie pieszej pielgrzymki do Grobu Świętego Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela na przełomie sierpnia i września 2021 roku. Jednocześnie Ksiądz Arcybiskup Metropolita prosi, aby Ksiądz Proboszcz ustalił zastępstwo na pieszej pielgrzymce z Kaszewic na Jasną Górę w sierpniu 2021 roku.

Z wyrazami szacunku

Ks. dr Waldemar Bartocha

Notariusz Kurii

Muszla

Może kilka informacji co to jest szlak Św. Jakuba:

Szlak św. Jakuba (Camino de Santiago) to najbardziej emblematyczny szlak pielgrzymkowy na świecie. Powodów jego wyjątkowości jest mnóstwo, jednak zanim do nich przejdziemy, warto wiedzieć skąd wzięła się jego tradycja i z jakimi legendami jest związana.

Historia Camino de Santiago

Święty Jakub Starszy był jednym z 12 apostołów, którego misją było nawracanie na chrześcijaństwo Celtów zamieszkujących tereny dzisiejszej Galicji. Po męczeńskiej śmierci poprzez ścięcie z rozkazu Heroda Agryppy jego ciało zostało złożone na łodzi, którą wypuszczono w morze. Według legendy zastępy aniołów doprowadziły ciało z powrotem na galicyjskie wybrzeże, gdzie apostoł został ostatecznie pochowany.

Grób świętego z czasem został zapomniany i nikt nie wiedział, gdzie tak naprawdę się znajdował. Przełomem był rok 813, gdy, według wierzeń, doszło do cudu. Spadający na ziemię deszcz gwiazd i boska światłość wskazały miejsce pochówku św. Jakuba Większego oraz jego dwóch uczniów. Na pamiątkę tych wydarzeń miejsce to nazwano Campus Stellae, co z łaciny oznacza Pole Gwiazd. Stąd też wziął się drugi człon nazwy miasta Santiago de Compostela.

Pierwsze pielgrzymki

Cudowne odkrycie grobu św. Jakuba szybko stało się powodem, dla którego w miejscu tym powstał pierwszy kościół. Wkrótce zaczęli go odwiedzać pielgrzymi z różnych części Europy. Przypuszcza się, że pątnicy docierali tu już w IX wieku, jednak pierwszym udokumentowanym pielgrzymem był francuski biskup Le Puy Godescalco, który dotarł w to miejsce w 950 roku.

Szlak św. Jakuba w średniowieczu

W XII wieku Santiago de Compostela zostało oficjalnie uznane za trzecie najważniejsze centrum chrześcijańskie na świecie (zaraz po Jerozolimie i Rzymie). Powodem stali się sami pielgrzymi, którzy w XI-XIV w. zaczęli tłumnie odwiedzać to miasto. Głównym powodem była pokuta i chęć umocnienia wiary. Wierzono także, że pielgrzymka do grobu św. Jakuba ma charakter uzdrawiający nie tylko duszę, ale i ciało.

Średniowiecze to czas, kiedy szlakiem Camino de Santiago podążało nawet milion osób rocznie! Pielgrzymki do miejsc świętych były także ważnym elementem życia społecznego. Wierzący odbywali je, by prosić o koniec suszy lub ustąpienie plagi chorób. Byli jednak i tacy, którzy do Santiago de Compostela wybierali się z przymusu. Dotyczyło to przestępców, dla których pielgrzymka była rodzajem kary ustanawianej przez sąd.

Szlak św. Jakuba w czasach współczesnych

Czym Szlak św. Jakuba różni się od innych szlaków pielgrzymkowych? Właściwie wszystkim. Współcześni pielgrzymi przemierzają go z różnych powodów i bynajmniej nie są to tylko pobudki religijne. Niektórzy robią to dla sprawdzenia swoich możliwości. Inni by przeżyć przygodę życia. Jeszcze inni – by odkryć Hiszpanię, Francję czy Portugalię z całkiem innej perspektywy. Każdy powód jest inny, ale każdy jest też wystarczająco dobry.

Wyjątkowość Camino de Santiago wynika także ze sposobu pielgrzymowania. Jest on daleki od tego, jak wyglądają tradycyjne pielgrzymki, które odbywają się w Polsce. Nie ma tutaj tłumu wiernych, księdza-przewodnika, czy zorganizowanego transportu bagaży. Szlak św. Jakuba przemierzamy w samotności lub w niewielkich, kilkuosobowych grupach. Pieszo? Rowerem? A może konno? Tutaj to Ty decydujesz. Ty decydujesz również o tym, gdzie będziesz nocować, jak długi odcinek szlaku przemierzysz każdego dnia i którą trasę pielgrzymkową wybierzesz.

WARTO WIEDZIEĆ: Mówiąc o Camino de Santiago tak naprawdę mówimy o wielu różnych drogach św. Jakuba, którymi można podążać pielgrzymkowym szlakiem.

Przylądek Finisterre

Pielgrzymkową metą Camino de Santiago jest wizyta w katedrze w Santiago de Compostela. Przynajmniej oficjalnie… niektórzy przedłużają bowiem swoją wędrówkę o kilka dni, wybierając się na Przylądek Finisterre. W średniowieczu wierzono, że jest to koniec świata, za którym nie ma już nic poza bezkresną otchłanią.

Docierający tutaj pielgrzymi palili swoje ubrania i obmywali ciało w oceanicznej wodzie. Miało to być symboliczne pożegnanie się z dawnym, grzesznym życiem i rozpoczęcie nowego – pełnego wiary. Na dowód przebytej drogi pątnicy zabierali ze sobą muszle przegrzebków rozrzucone na okolicznych plażach.

Dziś muszle te są symbolem Camino de Santiago, a zdobyć możesz je nie tylko wybierając się na przylądek Finisterre, ale także w wielu innych miejscach znajdujących się na szlaku. Współcześni pielgrzymi dalecy są też od palenia wszystkich ubrań, jednak by choć w małym stopniu dochować tradycji, niektórzy decydują się na spalenie swoich butów.

Jako miejsce pielgrzymek Santiago de Compostela, gdzie znajduje się grób św. Jakuba, funkcjonuje od czasów średniowiecza. Obok Rzymu i Jerozolimy było dla ówczesnych chrześcijan istotnym punktem na mapie duchowej Starego Kontynentu. Przez wieki jednak traciło na ważności, by odżyć na nowo w ostatnich dwudziestu latach. Kto był, ten wie, o czym mówię. O popularności camino świadczą setki przewodników i pamiętników dostępnych we wszystkich językach świata. Ich autorami są zarówno wierzący, jak i niewierzący pielgrzymi, by wspomnieć bestsellerowe zapiski amerykańskiej aktorki Shirley MacLaine czy niemieckiej gwiazdy telewizji Hapego Kerkelinga. Dodajmy do tego filmy na YouTube i blogi opisujące pielgrzymią codzienność, przygotowania i przebieg różnych odcinków, ale przede wszystkim niezliczone tłumy ściągające do Composteli z całego świata. W ubiegłym roku było nas prawie 350 tys. Z samej Polski Drogą św. Jakuba wędrowało niemal 5 tys. osób. W statystykach biura pielgrzymów wyprzedzają nas Hiszpanie, Francuzi, Włosi i Niemcy. Ale, co ciekawsze, także Brazylijczycy, Amerykanie i Koreańczycy. Lista wszystkich narodowości jest długa. To efekt trwającej od lat gigantycznej akcji promocyjnej prowadzonej przez Wspólnotę Samorządu Galicji, która na różne sposoby zachęca do odwiedzenia Hiszpanii i odbycia pielgrzymki do Santiago de Compostela – pieszo, konno lub rowerem. W wersji podstawowej wystarczy przejść tylko sto kilometrów, by otrzymać certyfikat, popularnie nazywany compostelką, potwierdzający uzyskanie odpustu za dotarcie do grobu św. Jakuba. Sto kilometrów jednak to dla wielu z nas za mało, stąd niektórzy rozpoczynają drogę już na granicy francuskiej. A są nawet i tacy, którzy przebywają ją spod drzwi swojego domu – bez względu na to, gdzie on się znajduje.

Trasy Camino de Santiago

W średniowieczu każda pielgrzymka rozpoczynała się od progu własnego domu i trwała kilka miesięcy. Dziś ze względów praktycznych, takich jak czas i pieniądze, nie każdy może sobie pozwolić na tak długie “odcięcie od rzeczywistości”. Współczesne pielgrzymki do Santiago de Compostela trwają zwykle około miesiąca i odbywają się głównie na terenie Hiszpanii.

Tak naprawdę do wyboru masz jednak sporo różnych możliwości i to, czy swoją przygodę z Camino zaczniesz w Polsce, czy w jakimkolwiek innym kraju Europy, zależy wyłącznie od Ciebie. Pielgrzymi mają do wyboru kilkadziesiąt różnych tras. Niektóre prowadzą wprost do katedry w Santiago de Compostela, podczas gdy inne to jedynie fragmenty tras, które pozwalają “skomponować” całą drogę według własnych preferencji.

Najbardziej znane trasy Camino de Santiago to:

Camino Francés (ok. 800 km) – najpopularniejsza trasa Camino de Santiago i pierwszy Europejski Szlak Kulturowy. Wiedzie od francuskiego miasteczka Saint Jean Pied de Port, jednak wbrew swojej nazwie około 98% trasy przebiega przez północną Hiszpanię. To właśnie ta trasa została w 1993 roku jako pierwsza wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Do najciekawszych miast, które odwiedzisz po drodze zalicza się: Pampeluna, Logroño, Burgos, León i Santo Domingo de la Calzada.
Camino del Norte inaczej Camino de la Costa – popularna trasa pielgrzymkowa w północnej Hiszpanii, która w 2015 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przebiega przez Hiszpanię i prowadzi przez takie miasta jak: Irún, Bilbao, Santander, Gijón, Aviles i Arzúa.
Camino Primitivo – wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2015 roku. Prowadzi przez miasta Oviedo i Palas de Rey.
Camino Lebaniego inaczej Camino de Santo Toribio – szlak wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2015 roku. Prowadzi przez hiszpańskie miasta takie jak: San Vicente de la Barquera, Val de San Vicente, Herrerías, Lamasón, Peñarrubia, Cillorigo, Potes i Camaleño.
Camino Portugués – trasa prowadząca przez Portugalię i Hiszpanię. Wśród najciekawszych miast, przez które przebiega, znajdują się: Lagos, Lizbona, Coimbra oraz Porto
Vía de la Plata (ok. 1000 km) – rzadko wybierana, jednak bardzo malownicza trasa. Rozpoczyna się w Sewilli i prowadzi przez takie miasta jak: Mérida, Cáceres, Salamanca, Zamora, Astorga i Ourense.
Via Regia – jedna z najdłuższych i najtrudniejszych dróg świętego Jakuba. Prowadzi przez: Litwę, Białoruś, Ukrainę, Polskę, Niemcy, Belgię, Francję i Hiszpanię.
Camino Inglés – przebiega przez miasta: Ferrol i A Coruña

Szlaki św. Jakuba w Polsce

W Polsce funkcjonuje kilkanaście gotowych tras Camino de Santiago. Najbardziej popularne to: Dolnośląska Droga św. Jakuba (164 km), Wielkopolska Droga św. Jakuba (235 km), Sudecka Droga św. Jakuba (105 km), Camino Polaco (210 km), Małopolska Droga św. Jakuba (205 km), Pomorska Droga św. Jakuba (1020 km), Mazowiecka Droga św. Jakuba.

Ewangelia dnia